Ningaloo Reef

We kregen een tip van Nederlanders om meer naar links te beginnen met snorkelen en dieper de zee  in te gaan en je te laten afdrijven naar een boei in de baai en je vervolgens met de stroming mee te laten drijven. Dat hielp om veel meer koralen te zien. Het werd een veel langere tocht, maar wel bijzonder. Maar om uiteindelijk terug te zwemmen naar de kust was nog pittig in verband met de stroming en de wind.

Daarna hebben we nog een cache gezocht en gevonden. Dit gaf ons nog de gelegenheid om van de mooie uitzichten te genieten. Heerlijk.

Op naar Ningaloo Reef. Dit werd weer een tocht door de duinen over 92 kilometer zandpaden. Door het verouderde boekje, dat we gekocht hadden, konden we de eigenaar van het strand niet vinden, waardoor we een heel eind terug moesten rijden. Vreemd genoeg waren de campingpaden afgesloten met hekken en hangsloten. Een merkwaardig iets. Dit leverde de nodige frustratie op en helaas konden we vandaag niet meer snorkelen in het Ningaloo Reef. Dit rif staat bekend als het neusje van de zalm en daarom hebben we doorgezet en uiteindelijk de eigenaar toch opgespoord. We hebben weinig keus omdat je niet zomaar ergens je wagen neer mag zetten. Maar nu we hier staan blijken we weer een strand voor ons alleen te hebben. Zo vrij als 2 vogeltjes. Nico is nog even gaan pootjebaden en we hebben nog net de zonsondergang mee gemaakt. Toen volgde het koken op ons 2-pits kookstelletje op het strand.