Onze dol-fijn ervaring

Vanmorgen hebben we even de ramptourist uitgehangen. We hebben het zwartgeblakende stuk bekeken. Het was afgezet met roodwitte linten. Ook liepen er nog allerhande inspectieachtige types rond. We ontmoetten een man, die alles kwijt is. Hij bleek te werken op de camping. Laten we hopen, dat ze goed voor hem zorgen, want een verzekering heeft hij niet. Het ergste vond hij, dat hij z'n platencollectie kwijt is.

Om 07.45 uur zijn de dolfijnen er al. Om 06.00 uur waren we al wakker. Geen probleem dus. We waren keurig op tijd. Bottlenose dolfijnen leven hier. Dit ras is van nature vriendelijk en vindt het leuk om contact met mensen te hebben. Er werd een heel verhaal verteld over het monitoren van het voeren. Vroeger werd er onbeperkt gevoerd en werden dolfijnen aangeraakt met het gevolg dat de jongen verwaarloosd werden. De jongen werden onvoldoende gezoogd en leerden niet jagen. De jongen stierven. Daarnaast verloren de dolfijnen hun sociale bindingen, waardoor ze te kwetsbaar werden voor haaien. Ook nam het aantal ongelukken met boten toe, kwamen dolfijnen vaker in vislijnen terecht en waren ze gevoeliger voor ziektes. Daarom hebben ze het roer omgegooid. De dolfijnen weten, dat ze gevoerd worden en verschijnen ruim van te voren. Er wordt dan van alles verteld en het publiek kan de dolfijnen van heel dichtbij bekijken. Daarna krijgen de dolfijnen heel weinig te eten. Dit tot maximaal 3x in de ochtend. Daarna moeten de dolfijnen zelf gaan jagen op vis. Ze worden niet meer aangeraakt. 1 van de vrouwtjesdolfijnen komt hier al 37 jaar

In de middag is Nico gaan vissen. Hij heeft 12 visjes gevangen, waarvan 11 teruggegooid en 1 aan een pelikaan gevoerd. Onze blog is nu eindelijk bijgewerkt. Voor hoe lang weten we niet.