Victoria, de hoofdstad van Canada

Onze camping lag zo’n 35 km buiten Delta (onder Vancouver), waar de camper ingeleverd moest worden. We vertrokken vroeg naar de verhuurder, waar de camper direct gekeurd werd. Het bleek, dat we 2698 km. hadden gereden.

Een taxi bracht ons naar de Veerboot, die ons van Vancouver naar Vancouver Island bracht.

De veerboot heeft 3 benedendekken voor verkeer, 2 bovendekken voor passagiers en allerlei restaurants. Door het zonnige weer hadden we goed zicht tijdens de 1 ½ uur durende oversteek.

Onderweg hadden we tot onze verbazing een goede Internetverbinding. Dit gaf ons een herkansing om een hotel te reserveren. Het lukte om een hotel te vinden voor vanavond. Voor de overige nachten zat alles vol. Kamers vanaf 450 Ca $ waren nog wel te reserveren. Dit werd te gortig.

Bij aankomst stond de bus naar Victoria klaar. 1 uur en een kwartier zaten we opgepropt met alle koffers van de vele toeristen.
 
Ons hotel lag op loopafstand van de bushalte en van de haven van Victoria. Omdat dit het enig te reserveren betaalbare hotel was, was het een verrassing wat we zouden aantreffen. Het viel erg mee. Het hotel is typisch Engels ingericht, Victoriaans, door ouderdom schots en scheef, maar wel erg sfeervol.
 
In het begin van de middag verkenden we eerst de haven en daarna een deel van het centrum. Alles lijkt al in het teken te staan van Victoria Day, aanstaande maandag. Er heerst een gezellige, gemoedelijke sfeer. Overal is straatverkoop. Er zijn veel straatmuzikanten. En het valt op, dat de jonge dames in de bediening hele korte broekjes of rokjes dragen. Dat lijkt het kledingvoorschrift van de baas.
 
We vonden een gezellig terras aan de haven, waar we geluncht hebben. Je maakt gemakkelijk contact met de Canadezen. Iedereen praat met iedereen. We hadden een gezellig gesprek met onze buren. Zei vroegen ons van alles over Nederland, zoals over onze pensioenen, hoe onze rechtsstaat in elkaar zit. En zij vertelden dat de bosbranden in Fort McMurray nog steeds woedden.
 
In de haven lagen ook watervliegtuigen. Nico had zich al afgevraagd hoe het zou zijn om met een watervliegtuig te vliegen. Aanvankelijk dacht hij aan een rondvlucht boven Victoria. Nu bleek, dat ze ook naar de luchthaven van Vancouver International vlogen. Dit kost weinig meer, dan de toeristische rondvlucht en bespaart veel tijd om op de luchthaven te komen. Nico is al in de wolken bij de gedachte aan deze vlucht. Er vertrok een watervliegtuig, waar wij met onze neus boven op stonden. De wind van de propeller zorgde er voor, dat onze petjes af vlogen. Die van Nico belandde in het water. Hij viste zijn petje uit het water en liep de rest van de dag met een natte pet op.

Bij de fish en chipstent stonden lange rijen. Nico besloot aan te sluiten. Na een ½ uur was alles vers bereid en begon het feestmaal.